Aristobulus

Betekenis en beschrijving

Aristobulus is een oudtestamentische figuur die voorkomt in de Bijbel. Hij was een Joodse hogepriester en een van de zonen van Johannes Hyrcanus, een Hasmoneeër die regeerde als hogepriester en vorst van Judea in de 2e eeuw voor Christus.

De naam Aristobulus is van Griekse oorsprong en betekent "de beste raadgever" of "de beste adviseur". Deze naam komt voor in het Nieuwe Testament, waar het wordt gebruikt om een andere persoon aan te duiden, namelijk een van de kleinzonen van Herodes de Grote.

In de Bijbel wordt Aristobulus niet uitgebreid beschreven, maar zijn naam wordt genoemd in het boek van de Makkabeeën en in het Nieuwe Testament. Hij wordt voornamelijk geassocieerd met de politieke en religieuze gebeurtenissen in Judea tijdens de Hasmoneese periode.

Als hogepriester speelde Aristobulus een belangrijke rol in het religieuze leven van het Joodse volk. Hij was verantwoordelijk voor het uitvoeren van de rituelen en offerdiensten in de tempel van Jeruzalem. Daarnaast had hij ook politieke invloed als lid van de Hasmoneese dynastie.

Hoewel er weinig specifieke details bekend zijn over Aristobulus, biedt zijn naam en achtergrond in de Bijbel een glimp van de historische en religieuze context van het oude Judea.