Fares: Een Oudtestamentisch figuur met een diepe betekenis

Introductie

Fares is een naam die voorkomt in het Oude Testament van de Bijbel. Deze naam verwijst naar een oudtestamentisch figuur met een diepe betekenis. Fares wordt in de Bijbel genoemd als een belangrijke voorouder van koning David en uiteindelijk van Jezus Christus.

Afstamming

Fares was de zoon van Juda, een van de twaalf zonen van Jakob. Hij werd geboren uit de relatie tussen Juda en Tamar. Tamar was de schoondochter van Juda en zij had een bijzondere rol in de afstamming van Fares. Na de dood van haar man, ontdekte Tamar dat Juda haar geen nieuwe man wilde geven om een nageslacht te krijgen. Daarom verkleedde ze zich als prostituee en verleidde ze Juda om zwanger te worden. Uit deze ongebruikelijke relatie werd Fares geboren.

Betekenis

De naam Fares heeft een symbolische betekenis. In het Hebreeuws betekent Fares "scheur" of "breuk". Deze betekenis verwijst naar de manier waarop Fares ter wereld kwam, namelijk door een onverwachte en ongebruikelijke gebeurtenis. Het verhaal van Fares illustreert dat God in staat is om iets moois te laten ontstaan uit situaties die op het eerste gezicht gebroken of onvolmaakt lijken.

Belangrijke nakomelingen

Fares had twee zonen, Hezron en Hamul. Hezron werd later de vader van Aram, en Aram werd de vader van Aminadab. Aminadab was de vader van Nahesson, en Nahesson was de vader van Salmon. Salmon was op zijn beurt de vader van Boaz, die bekend werd door zijn relatie met Ruth. Boaz en Ruth waren de grootouders van koning David, een van de meest prominente figuren in de Bijbel.

Uiteindelijk leidde de afstamming van Fares tot de geboorte van Jezus Christus, de Messias. Dit maakt Fares een belangrijke schakel in de genealogie van Jezus en benadrukt de goddelijke voorzienigheid en het plan dat door de geschiedenis heen wordt geweven.