Herodianen

Introductie

De Herodianen waren een politieke groepering in het oude Judea tijdens de eerste eeuw na Christus. Ze waren genoemd naar Herodes de Grote, de koning van Judea die door de Romeinen was aangesteld. De Herodianen steunden het bewind van Herodes en later zijn nakomelingen, die de titel van koning van Judea droegen.

Achtergrond

Na de dood van Herodes de Grote in 4 v.Chr. werd zijn koninkrijk verdeeld onder zijn zonen. Het gebied van Judea viel onder het bewind van Herodes' zoon Archelaüs, die echter niet populair was bij het Joodse volk vanwege zijn autoritaire en gewelddadige optreden. De Herodianen waren een groep Joden die de belangen van de Herodiaanse dynastie steunden en loyaal waren aan het Romeinse gezag.

Politieke invloed

De Herodianen hadden invloed binnen de Joodse samenleving en speelden een belangrijke rol in de politiek van die tijd. Ze werkten samen met de Romeinen en hadden goede relaties met de hogepriesters en de Sadduceeën, een andere Joodse politieke en religieuze groepering. De Herodianen waren voorstanders van het handhaven van de status quo en het vermijden van conflicten met de Romeinen.

Religieuze conflicten

De Herodianen werden echter niet door alle Joden geaccepteerd. Veel Joden zagen de Herodiaanse dynastie als collaborateurs met de Romeinen en beschouwden hen als onwettige heersers over Judea. Bovendien botsten de religieuze opvattingen van de Herodianen met die van andere Joodse groeperingen, zoals de Farizeeën en de Essenen.

Einde van de Herodianen

Na de Joodse opstand tegen de Romeinen in 66-70 na Christus verloor de Herodiaanse dynastie haar macht en invloed. De tempel in Jeruzalem werd verwoest en de Joodse opstand werd bloedig neergeslagen. De Herodianen verdwenen als politieke groepering en hun rol in de Joodse geschiedenis werd vergeten.