Issaschar

Oudtestamentisch figuur en stam van Israël

Issaschar was een belangrijk figuur in het Oude Testament van de Bijbel. Hij was een zoon van Jacob en behoorde tot de twaalf stammen van Israël. Issaschar werd geboren uit de relatie tussen Jacob en zijn vrouw Lea.

De stam van Issaschar stond bekend om zijn kennis en begrip van de tijden en seizoenen. Ze waren bedreven in het observeren van de sterren en het voorspellen van de juiste tijd voor landbouwwerkzaamheden. De stam werd gezien als een waardevolle bron van wijsheid en advies.

Issaschar had vier zonen: Tola, Pua, Jasub en Simron. Deze zonen werden de stamhoofden van de families binnen de stam van Issaschar. Samen met de andere stammen van Israël vormden ze een hechte gemeenschap die door God werd geleid.

De naam Issaschar betekent "loon" of "beloning". Het verwijst mogelijk naar de vruchtbaarheid van het land dat aan de stam werd toegewezen. Issaschar en zijn nakomelingen werden gezegend met een rijke en vruchtbare regio in het land Kanaän.

De geschiedenis van Issaschar en zijn stam is een belangrijk onderdeel van de Joodse traditie en het geloof. Ze worden herinnerd als trouwe volgelingen van God en als een stam die zich toelegde op het dienen van het volk Israël.

Issaschar en zijn nakomelingen hebben een blijvende invloed gehad op de geschiedenis en cultuur van het oude Israël. Hun verhaal is een herinnering aan de belangrijke rol die zij speelden in de vorming van het Joodse volk.