Jakobus: Een Oudtestamentisch Figuur en Zoon van Zebedeüs

Oudtestamentisch Figuur

Jakobus is een naam die in de Bijbel meerdere keren voorkomt. Eén van de bekendste personen met deze naam is Jakobus, de zoon van Zebedeüs. Hij was één van de twaalf apostelen van Jezus Christus. Jakobus behoorde tot de inner circle van Jezus en was getuige van vele belangrijke gebeurtenissen in het leven van Jezus.

Zoon van Zebedeüs

Jakobus was de zoon van Zebedeüs en de broer van Johannes. Samen met zijn broer en Petrus vormde hij de drie meest vertrouwde discipelen van Jezus. Ze werden vaak genoemd als de enige getuigen bij belangrijke gebeurtenissen, zoals de gedaanteverandering op de berg Tabor en het gebed in de tuin van Getsemane.

Jakobus wordt in de Bijbel ook wel 'Jakobus de Meerdere' genoemd, om hem te onderscheiden van een andere apostel met dezelfde naam, Jakobus de Mindere. Deze bijnaam werd waarschijnlijk gegeven vanwege zijn belangrijke rol en nauwe band met Jezus.

Het leven van Jakobus eindigde tragisch. Hij was de eerste apostel die werd gemarteld en gedood voor zijn geloof. Koning Herodes Agrippa I liet hem onthoofden, waarmee Jakobus de eerste martelaar onder de apostelen werd.

De naam Jakobus is van oorsprong een Hebreeuwse naam en betekent 'hij die de hiel vasthoudt' of 'hij die beschermt'. Het is een naam die in de Bijbel vaak voorkomt en verschillende personen met deze naam worden genoemd.