Bijbelse figuur: Jazen

Achtergrond

Jazen is een oudtestamentisch figuur die voorkomt in de Bijbel. Hij wordt genoemd in het boek Jozua, hoofdstuk 10, vers 11. Jazen was de koning van een stad genaamd Makkeda.

De strijd tegen Jazen

In het boek Jozua wordt beschreven hoe Jazen en zijn leger tegen Israël ten strijde trokken. De koning van Jeruzalem, Adoni-Zedek, riep de hulp in van Jazen en vier andere koningen om samen tegen Israël te vechten.

De Israëlieten onder leiding van Jozua waren echter succesvol in de strijd. God vocht aan hun zijde en stuurde grote hagelstenen op de vijandige legers, waardoor velen werden gedood. Jazen vluchtte naar een grot, maar werd uiteindelijk gevangengenomen door Jozua en zijn leger.

De executie van Jazen

Na zijn gevangenneming werd Jazen naar Jozua gebracht. Jozua beval dat de koningen hun voeten op de nek van Jazen moesten zetten, als een teken van vernedering en overwinning. Daarna werd Jazen opgehangen aan een boom tot de avond.

Betekenis

De figuur Jazen symboliseert de overwinning van het volk Israël op hun vijanden. Het verhaal laat zien dat God aan hun zijde vocht en hen hielp om de overwinning te behalen. Jazen wordt herinnerd als een koning die werd verslagen door Gods macht en de moed van het Israëlische leger.