Kedar

Oudtestamentisch figuur

Kedar is een oudtestamentisch figuur die wordt genoemd in verschillende Bijbelse geschriften. Hij was een zoon van Ismaël, de zoon van Abraham en Hagar. Kedar wordt beschouwd als de stamvader van de Kedarenen, een Arabisch volk dat in het noordwesten van Arabië woonde.

Belangrijke vermeldingen

Kedar wordt meerdere keren genoemd in de Bijbel. In het boek Genesis wordt hij genoemd als een van de twaalf zonen van Ismaël. Ook in het boek Jesaja wordt Kedar genoemd, waar hij wordt geassocieerd met een machtig volk van boogschutters.

In het boek Ezechiël wordt Kedar genoemd in een profetie over de val van Tyrus. De profeet voorspelt dat de handelaren van Kedar zullen treuren om het verlies van hun handelspartner.

Betekenis

De naam Kedar heeft verschillende mogelijke betekenissen. In het Hebreeuws kan het "donker" of "zwart" betekenen. Het kan ook verwijzen naar een woestijngebied in Arabië. Daarnaast wordt Kedar soms geassocieerd met de betekenis "machtig" of "sterk".

Als oudtestamentisch figuur vertegenwoordigt Kedar een historisch en cultureel belangrijk personage. Zijn nakomelingen, de Kedarenen, speelden een rol in de handel en politiek in het oude Midden-Oosten.