Moab: Een Oudtestamentisch figuur uit de Bijbel

Achtergrond

Moab was een belangrijk figuur in het Oude Testament van de Bijbel. Hij was de zoon van Lot, de neef van Abraham, en wordt vaak geassocieerd met het land dat zijn naam draagt, Moab.

Verhaal

In de Bijbel wordt het verhaal van Moab verteld in het boek Genesis. Na de vernietiging van Sodom en Gomorra, vluchtte Lot met zijn twee dochters naar een grot in de bergen. Daar vreesden ze dat er geen mannen meer zouden zijn om mee te trouwen. Om hun nageslacht veilig te stellen, bedachten de dochters een plan. Ze gaven hun vader veel wijn te drinken en sliepen met hem, om zo zwanger te worden. Uit deze incestueuze relaties werden de zonen Moab en Ben-Ammi geboren.

De betekenis van Moab

De naam Moab heeft verschillende betekenissen in de Bijbel. Het kan worden vertaald als "van de vader" of "van mijn vader". Het verwijst naar de afstamming van Moab van zijn vader Lot. Daarnaast kan de naam ook worden geïnterpreteerd als "uit de stam" of "van de natie". Dit verwijst naar het feit dat Moab de stamvader werd van het volk van Moab, dat later een belangrijke rol speelde in de geschiedenis van het oude Israël.

De rol van Moab in de Bijbel

De nakomelingen van Moab, het volk van Moab, vestigden zich in het land dat naar hen vernoemd was. Ze werden vaak beschouwd als vijanden van het volk Israël en waren betrokken bij verschillende conflicten met hen. Desondanks waren er ook momenten van vrede en samenwerking tussen de twee volken.

De geschiedenis van Moab en zijn nakomelingen wordt uitgebreid beschreven in verschillende boeken van de Bijbel, waaronder Genesis, Numeri, Deuteronomium en Jesaja. Het verhaal van Moab en zijn volk is een belangrijk onderdeel van de religieuze en historische context van het Oude Testament.