Nobah: Een Oudtestamentisch Figuur

Achtergrond

Nobah is een figuur uit het Oude Testament van de Bijbel. Hij wordt genoemd in het boek Numeri, hoofdstuk 32, vers 42. Nobah was een stamhoofd van de stam Manasse, die deel uitmaakte van het volk Israël.

Rol en Betekenis

Nobah speelde een belangrijke rol in de geschiedenis van Israël. Na de verovering van het land Gilead, waar de stam Manasse zich had gevestigd, gaf koning Jair het gebied de naam "Bashan-Havoth-Jair". Nobah werd de naamgever van de stad Nobah, die hij bouwde in het land Bashan.

Symboliek

De naam Nobah heeft een symbolische betekenis. In het Hebreeuws betekent Nobah "vruchtbaarheid" of "vrucht dragen". Deze betekenis kan worden gezien als een verwijzing naar de vruchtbaarheid van het land dat door de stam Manasse werd veroverd en bewoond.

Belangrijkheid

Hoewel Nobah slechts kort wordt genoemd in de Bijbel, is zijn rol en naamgeving van de stad Nobah van historisch belang. Het toont de voortdurende expansie en vestiging van de stammen van Israël in het beloofde land.

Conclusie

Nobah was een stamhoofd van de stam Manasse en speelde een belangrijke rol in de geschiedenis van Israël. Hij was verantwoordelijk voor de naamgeving van de stad Nobah en zijn naam heeft een symbolische betekenis van vruchtbaarheid. Nobah's vermelding in de Bijbel benadrukt de voortdurende vestiging van de stammen in het beloofde land.