Phares

De oudtestamentische figuur

Phares was een oudtestamentisch figuur die voorkomt in het Bijbelboek Genesis. Hij was de zoon van Juda en Tamar, en de tweelingbroer van Zerach. Phares wordt beschouwd als een belangrijk figuur in de stamboom van Jezus Christus.

De betekenis van de naam

De naam Phares heeft een symbolische betekenis. In het Hebreeuws betekent de naam "breuk" of "scheur". Deze betekenis verwijst naar de manier waarop Phares ter wereld kwam. Tijdens de bevalling stak hij zijn hand uit, waardoor de vroedvrouw een scharlaken draad om zijn pols bond om hem als de eerstgeborene te markeren. Echter, Zerach kwam als eerste ter wereld, waardoor er een scheur ontstond in de volgorde van geboorte.

De rol van Phares in de Bijbel

Phares speelde een belangrijke rol in de geschiedenis van het volk Israël. Hij was een voorouder van koning David en uiteindelijk van Jezus Christus. Zijn nakomelingen werden bekend als de stam van Juda, een van de twaalf stammen van Israël.

Phares wordt genoemd in verschillende Bijbelpassages, waaronder Genesis 38:29, waar zijn geboorte en de betekenis van zijn naam worden beschreven. Hij wordt ook vermeld in het geslachtsregister van Jezus in het Evangelie volgens Matteüs (Matteüs 1:3) en het Evangelie volgens Lucas (Lucas 3:33).

De figuur van Phares herinnert ons aan de complexiteit van de menselijke geschiedenis en de manier waarop God werkt in mensenlevens, zelfs in situaties die op het eerste gezicht gebroken lijken te zijn. Zijn naam en afkomst hebben een diepere betekenis die ons eraan herinnert dat Gods plan vaak verder reikt dan wat wij kunnen bevatten.