Rehoboth: Een Oudtestamentische Plaats van Rust en Vrede

De betekenis van Rehoboth

Rehoboth is een naam die voorkomt in het Oude Testament van de Bijbel. Het is een Hebreeuws woord dat 'ruimte' of 'breedte' betekent. In de Bijbel wordt Rehoboth genoemd als de naam van een stad en ook als de naam van een waterput.

Rehoboth in de Bijbel

In het boek Genesis wordt Rehoboth genoemd als een plaats waar Izaäk, een van de aartsvaders, zich vestigde. Na een conflict met de Filistijnen verliet Izaäk de stad Gerar en verplaatste hij zich naar een andere locatie, waar hij een waterput groef en deze Rehoboth noemde. Deze gebeurtenis wordt beschreven in Genesis 26:22: "Hij verliet hen en groef opnieuw een andere put, waarover zij niet twistten. Hij noemde die Rehoboth en zei: 'Nu heeft de HEERE ons ruimte gegeven en zullen wij in het land vruchtbaar zijn.'"

Rehoboth als symbool van rust en vrede

Rehoboth wordt vaak gezien als een symbool van rust en vrede. Het staat voor de ruimte die God aan zijn volk geeft, zowel fysiek als geestelijk. Het verwijst naar een plek waar men kan gedijen en vruchtbaar kan zijn. In de context van de Bijbel symboliseert Rehoboth Gods zegen en voorziening voor zijn volk.

De naam Rehoboth herinnert ons eraan dat God ons een plek van rust en vrede wil geven, waar we kunnen groeien en bloeien. Het herinnert ons eraan dat God ons ruimte geeft om te leven en te gedijen, zowel in materiële zin als in onze relatie met Hem.