Safira

Oudtestamentisch figuur

Safira is een naam die voorkomt in het Oude Testament van de Bijbel. Ze is een figuur die wordt genoemd in het boek Handelingen van de Apostelen.

Verhaal in de Bijbel

In Handelingen 5:1-11 wordt het verhaal verteld van Ananias en Safira, een echtpaar dat deel uitmaakte van de vroege christelijke gemeenschap. Ze verkochten een stuk land, maar hielden een deel van de opbrengst achter voor zichzelf, terwijl ze deden alsof ze het volledige bedrag aan de apostelen gaven.

Toen Petrus, een van de apostelen, hiervan op de hoogte werd gebracht, confronteerde hij Ananias met zijn bedrog. Ananias viel dood neer en werd weggedragen. Enige tijd later kwam Safira binnen en Petrus stelde haar dezelfde vraag. Ook zij loog en beweerde het volledige bedrag te hebben gegeven. Ook zij viel dood neer en werd weggedragen.

Betekenis van de naam

De naam Safira heeft verschillende mogelijke betekenissen, afhankelijk van de culturele context. In het Hebreeuws betekent Safira "mooi" of "mooie siersteen". In andere culturen kan de betekenis variëren.

Het verhaal van Safira in de Bijbel dient als een waarschuwing tegen bedrog en oneerlijkheid. Het laat zien dat God bedrog niet tolereert en dat eerlijkheid en oprechtheid belangrijke waarden zijn binnen het geloof.