Stephanus

Oudtestamentisch figuur

Stephanus is een naam die voorkomt in het Oude Testament van de Bijbel. Het is een Hebreeuwse naam die "kroon" of "krans" betekent. Stephanus wordt genoemd als een van de zeven mannen die werden gekozen om te dienen als diakenen in de vroege christelijke gemeente.

Bijbelse figuur

In het Nieuwe Testament van de Bijbel wordt Stephanus ook genoemd als een belangrijke figuur. Hij was een van de eerste christelijke martelaren en wordt beschreven als een man vol geloof en deugd. Stephanus werd gestenigd vanwege zijn prediking en zijn getuigenis van Jezus Christus.

Middeleeuwse pausen

Naast de bijbelse betekenis heeft de naam Stephanus ook een historische betekenis. In de middeleeuwen waren er verschillende pausen die de naam Stephanus droegen. Deze pausen speelden een belangrijke rol in de katholieke kerk en de geschiedenis van het pausschap.

Pausennaam

Stephanus is ook een pausennaam in de katholieke kerk. Er zijn meerdere pausen geweest die de naam Stephanus hebben aangenomen als hun pauselijke naam. Deze pausen hebben elk hun stempel gedrukt op de kerk en hebben een rol gespeeld in de ontwikkeling van het katholieke geloof.