Brandhoren: een uniek weekdier

Wat is een brandhoren?

Een brandhoren is een bijzonder weekdier dat behoort tot de familie van de brandhorens (Pyramidellidae). Het is een kleine zeeslak die voorkomt in de wateren rondom Europa. De naam 'brandhoren' is afgeleid van de opvallende kleurpatronen op de schelp, die doen denken aan vlammen.

Kenmerken van de brandhoren

De brandhoren heeft een langwerpige, kegelvormige schelp met een puntige top. De schelp kan variëren in kleur, maar heeft meestal een witte basis met bruine, rode of oranje strepen die lijken op vlammen. De grootte van de schelp varieert tussen de 5 en 15 millimeter.

Brandhorens hebben een goed ontwikkeld voetje waarmee ze zich over de zeebodem kunnen voortbewegen. Ze voeden zich voornamelijk met microscopische algen en andere kleine organismen die ze met behulp van hun radula, een raspachtig orgaan, van oppervlakken schrapen.

Leefgebied en levenscyclus

Brandhorens komen voor in ondiepe kustwateren, zoals estuaria, baaien en getijdenpoelen. Ze leven voornamelijk op rotsachtige ondergronden, waar ze zich kunnen hechten aan het substraat. De meeste soorten brandhorens zijn hermafrodiet, wat betekent dat ze zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen hebben. Ze leggen eieren die zich ontwikkelen tot larven, die vervolgens uitgroeien tot volwassen slakken.

Ecologische rol

Brandhorens spelen een belangrijke rol in het ecosysteem van kustwateren. Ze dienen als voedselbron voor andere zeedieren, zoals vissen en vogels. Daarnaast dragen ze bij aan de biodiversiteit van het mariene milieu.

Met hun opvallende kleurpatronen en unieke vorm zijn brandhorens fascinerende weekdieren die een belangrijke plaats innemen in de onderwaterwereld.