Cisterciënzer

De oorsprong van de Cisterciënzer orde

De Cisterciënzer orde is een kloosterorde die in de 12e eeuw is ontstaan. De orde werd gesticht door Robert van Molesme, een Franse monnik. Hij wilde terugkeren naar een strengere vorm van het kloosterleven, gebaseerd op de Regel van Benedictus. De Cisterciënzer orde staat bekend om haar eenvoudige levensstijl en nadruk op contemplatie en arbeid.

Kenmerken van de Cisterciënzer orde

De Cisterciënzer orde legt de nadruk op soberheid en eenvoud. De monniken leven in afzondering van de wereld en wijden zich volledig aan gebed en werk. Ze volgen een strikte dagindeling, waarbij gebed, meditatie en handenarbeid elkaar afwisselen. Het werk van de monniken bestaat vaak uit landbouw, veeteelt of ambachtelijk werk.

De Cisterciënzer orde heeft ook een grote liefde voor de natuur. Veel kloosters zijn gelegen in landelijke gebieden, omringd door bossen en velden. De monniken hechten waarde aan het behoud van de schepping en hebben vaak een tuin waarin ze groenten en kruiden verbouwen.

Invloed van de Cisterciënzer orde

De Cisterciënzer orde heeft een grote invloed gehad op de middeleeuwse samenleving. Ze hebben veel kloosters gesticht, verspreid over heel Europa. Deze kloosters waren vaak centra van kennis en cultuur. De monniken waren actief in het kopiëren en bewaren van boeken, waardoor veel waardevolle geschriften bewaard zijn gebleven.

Daarnaast hebben de Cisterciënzers ook een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van de landbouw. Ze introduceerden nieuwe landbouwtechnieken en verbeterden de landbouwproductie. Hierdoor droegen ze bij aan de economische ontwikkeling van de regio's waarin ze actief waren.

De Cisterciënzer orde bestaat nog steeds en heeft wereldwijd kloosters. Hoewel het aantal monniken is afgenomen, blijven ze trouw aan hun tradities en levensstijl. Ze zijn een belangrijk onderdeel van de religieuze geschiedenis en het cultureel erfgoed van Europa.