Elisie: een taalfiguur van weglating

Wat is elisie?

Elisie is een taalfiguur waarbij een klank, letter of woord wordt weggelaten in een uitlating. Het komt vooral voor in poëzie en literaire teksten, maar ook in informele gesprekken en dialecten. Elisie kan verschillende vormen aannemen, zoals de weglating van een klank in een woord, de weglating van een letter aan het einde van een woord, of zelfs de weglating van hele woorden.

Voorbeelden van elisie

Een bekend voorbeeld van elisie is het woord " 't " als verkorte vorm van "het". Hierbij wordt de letter "e" weggelaten. Een ander voorbeeld is het woord "k'heb" als verkorte vorm van "ik heb", waarbij de letter "i" wordt weggelaten.

In poëzie wordt elisie vaak gebruikt om metrum en ritme te behouden. Door het weglaten van klanken of letters ontstaat er een vloeiender en ritmischer geheel. Een bekend voorbeeld hiervan is het gedicht "De Dapperstraat" van J.C. Bloem, waarin hij het woord "straat" als "straat' " schrijft, met weglating van de letter "t".

De functie van elisie

Elisie kan verschillende functies hebben in een tekst. Het kan zorgen voor een bepaald ritme, metrum of klankkleur. Daarnaast kan het ook dienen als stijlfiguur om de tekst levendiger of expressiever te maken. Elisie kan ook gebruikt worden om woorden of klanken te vereenvoudigen in informele gesprekken of dialecten.

Elisie is een veelvoorkomend fenomeen in de Nederlandse taal en wordt vaak onbewust toegepast. Het draagt bij aan de diversiteit en levendigheid van de taal, en maakt het mogelijk om op een creatieve manier met woorden en klanken om te gaan.