De anatomie van de elleboog

De elleboogsbeen

Het elleboogsbeen, ook wel bekend als de ellepijp, is een van de drie botten die deel uitmaken van de menselijke elleboog. Samen met het spaakbeen en de bovenarm vormt het elleboogsbeen het gewricht dat de onderarm met de bovenarm verbindt.

Anatomische kenmerken

Het elleboogsbeen is het langste en dikste bot van de onderarm. Het bevindt zich aan de binnenkant van de arm en strekt zich uit van de elleboog tot aan de pols. Het heeft een driehoekige vorm en bestaat uit een schacht en twee uiteinden.

Het bovenste uiteinde van het elleboogsbeen, ook wel de olecranon genoemd, vormt de achterkant van de elleboog en is duidelijk voelbaar onder de huid. Dit uiteinde dient als aanhechtingspunt voor verschillende spieren en pezen.

Het onderste uiteinde van het elleboogsbeen, ook wel de processus styloideus genoemd, bevindt zich aan de kant van de pols. Dit uiteinde is smaller en vormt samen met het spaakbeen het polsgewricht.

Functie

Het elleboogsbeen speelt een belangrijke rol bij het buigen en strekken van de elleboog. Het vormt samen met het spaakbeen een scharniergewricht, waardoor de onderarm kan draaien en verschillende bewegingen kan maken.

Daarnaast biedt het elleboogsbeen bescherming aan de zenuwen en bloedvaten die door de elleboog lopen. Het fungeert als een stevige structuur die de onderarm ondersteunt en stabiliteit geeft aan het gewricht.

Kortom, het elleboogsbeen is een belangrijk bot in de anatomie van de elleboog. Het speelt een cruciale rol bij het uitvoeren van verschillende bewegingen en biedt bescherming aan vitale structuren in de arm.