Egyptisch grafmonument: de mastaba

Wat is een mastaba?

Een mastaba is een oudegyptisch grafmonument dat werd gebruikt tijdens het Oude Rijk, ongeveer tussen 2700 en 2180 voor Christus. Het woord 'mastaba' komt van het Arabische woord voor 'bank' of 'zitplaats', wat verwijst naar de platte, rechthoekige vorm van het graf.

Kenmerken van een mastaba

Een mastaba heeft meestal een rechthoekige vorm met een plat dak. Het grafmonument is opgebouwd uit bakstenen en heeft vaak meerdere kamers, waaronder een grafkamer waarin de overledene werd begraven. De mastaba werd bovengronds gebouwd en was vaak versierd met reliëfs en inscripties die het leven van de overledene en religieuze scènes uitbeeldden.

Doel van een mastaba

De mastaba diende als laatste rustplaats voor belangrijke personen, zoals farao's, hoge ambtenaren en leden van de adel. Het grafmonument had niet alleen een praktische functie, maar was ook een symbolische weergave van de overgang van het aardse leven naar het hiernamaals. De mastaba werd gezien als een verbinding tussen de wereld van de levenden en de doden.

Evolutie van de mastaba

Gedurende het Oude Rijk evolueerde de mastaba tot de piramide, een meer complexe en monumentale vorm van het grafmonument. De piramide behield echter de basisstructuur en kenmerken van de mastaba. De mastaba kan dus worden beschouwd als de voorloper van de piramide en een belangrijk element in de ontwikkeling van de oudegyptische grafarchitectuur.

Belang van mastaba's in de Egyptische geschiedenis

Mastaba's zijn van groot belang voor ons begrip van de oudegyptische cultuur en religie. De reliëfs en inscripties op de muren van de mastaba's bieden waardevolle informatie over het dagelijks leven, de religieuze overtuigingen en de begrafenisrituelen van het oude Egypte. Daarnaast hebben archeologische opgravingen van mastaba's ons geholpen om meer te leren over de oudegyptische samenleving en haar architectonische prestaties.