Norbertijn: Een toegewijde kloosterling in de geestelijke orde

Wat is een norbertijn?

Een norbertijn is een lid van de geestelijke orde van de norbertijnen, ook wel bekend als de premonstratenzers of witteheren. Deze orde werd gesticht in de 12e eeuw door de heilige Norbertus van Gennep.

De levenswijze van een norbertijn

Een norbertijn is een kloosterling die zich volledig toewijdt aan het religieuze leven. Ze leven volgens de Regel van Augustinus, wat betekent dat ze een gemeenschappelijk leven leiden in een klooster. Ze delen hun bezittingen en hebben een gezamenlijk gebedsleven.

Als norbertijn legt men de geloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid af. Ze wijden zich aan het dienen van God en de gemeenschap, en streven naar een leven van nederigheid, eenvoud en dienstbaarheid.

De rol van een norbertijn

Als lid van de norbertijnenorde heeft een norbertijn verschillende taken en verantwoordelijkheden binnen de gemeenschap. Ze kunnen dienen als priesters, waarbij ze de sacramenten toedienen en de gelovigen geestelijk begeleiden. Daarnaast kunnen ze ook andere functies vervullen, zoals het onderwijzen van studenten, het verrichten van pastoraal werk of het verrichten van handenarbeid binnen het klooster.

Een leven van toewijding

Het leven van een norbertijn is gericht op gebed, contemplatie en dienstbaarheid. Ze streven naar een diepere verbondenheid met God en proberen dit te bereiken door middel van hun gemeenschappelijk gebedsleven en het naleven van de geloften.

Als norbertijn dragen ze het witte habijt, wat symbool staat voor zuiverheid en eenvoud. Ze leven in afzondering van de wereld, maar zijn tegelijkertijd ook betrokken bij de samenleving door hun dienstbaarheid en pastorale werk.

Al met al is een norbertijn een toegewijde kloosterling die leeft volgens de principes van de norbertijnenorde. Ze streven naar een leven van gebed, dienstbaarheid en nederigheid, en dragen bij aan de spirituele groei van zowel henzelf als de gemeenschap waarin ze leven.