Oblaat: Een gewijde hostie voor kloosterkinderen

Wat is een oblaat?

Een oblaat is een gewijde hostie die wordt gebruikt in de katholieke eredienst. Het woord oblaat is afgeleid van het Latijnse woord 'oblatus', wat 'opgedragen' betekent. Een oblaat wordt ook wel eens aangeduid als een 'ouwel' of 'hostie'.

De betekenis van een oblaat

In de context van een klooster wordt een oblaat ook gebruikt om een kind aan te duiden dat aan het klooster is toegewijd. Deze kinderen worden ook wel 'kloosterkinderen' of 'kloosterknapen' genoemd. Ze worden op jonge leeftijd aan het klooster geschonken door hun ouders en groeien op binnen de kloostergemeenschap.

Het gebruik van een oblaat

Een oblaat wordt tijdens de mis gebruikt als symbool van het lichaam van Christus. Het wordt gezien als een heilig element dat tijdens de eucharistieviering wordt geconsacreerd door een priester. Gelovigen ontvangen de oblaat als onderdeel van de communie, waarbij ze geloven dat ze deel hebben aan het offer van Christus.

De rol van oblaten in het kloosterleven

Oblaten, oftewel kloosterkinderen, spelen een belangrijke rol binnen het kloosterleven. Ze worden opgevoed en onderwezen door de kloostergemeenschap en dragen bij aan het dagelijkse reilen en zeilen van het klooster. Ze kunnen taken hebben zoals het assisteren bij de liturgie, het verrichten van huishoudelijke taken of het helpen bij de verzorging van zieke kloosterlingen.

Al met al heeft een oblaat zowel een religieuze betekenis als een verwijzing naar de kloosterkinderen die binnen het klooster opgroeien. Het is een symbool van toewijding aan het geloof en een belangrijk element binnen de katholieke eredienst.