Onterving: uitsluiting van erfgenaam

Wat is onterving?

Onterving is een juridisch begrip dat verwijst naar het uitsluiten van een erfgenaam van zijn of haar recht op erfenis. Het houdt in dat een persoon bewust wordt uitgesloten van het erven van bezittingen en vermogen na het overlijden van de erflater.

Redenen voor onterving

Er kunnen verschillende redenen zijn waarom iemand ervoor kiest om een erfgenaam te onterven. Dit kan bijvoorbeeld het gevolg zijn van onenigheid, familieconflicten, onverzoenlijke meningsverschillen of langdurige verstoring van de familierelaties. Daarnaast kan onterving ook plaatsvinden vanwege wangedrag, zoals ernstige mishandeling, verduistering of het plegen van fraude.

Procedure van onterving

Onterving kan niet zomaar plaatsvinden, maar moet worden vastgelegd in een testament. De erflater kan in zijn testament expliciet vermelden dat een bepaalde erfgenaam wordt onterfd. Het is belangrijk om te weten dat er in sommige gevallen wettelijke beperkingen zijn voor het onterven van bepaalde familieleden, zoals kinderen of de langstlevende echtgenoot.

Gevolgen van onterving

Wanneer een erfgenaam wordt onterfd, heeft dit tot gevolg dat deze persoon geen aanspraak kan maken op de erfenis. In plaats daarvan zullen de bezittingen en het vermogen van de erflater worden verdeeld onder de overige erfgenamen volgens de regels van het testament of de wet.

Onterving kan leiden tot emotionele en juridische geschillen binnen de familie. Het is daarom belangrijk om bij het opstellen van een testament zorgvuldig na te denken over de gevolgen van onterving en eventuele alternatieve oplossingen te overwegen, zoals het benoemen van een executeur of het opstellen van een zorgvuldig geformuleerde motivatie voor de onterving.