Oudegyptische wijze van lijkpreparatie

Balseming en mummificatie in het oude Egypte

In het oude Egypte hanteerden de Egyptenaren een unieke en geavanceerde methode voor het conserveren van overleden lichamen, bekend als balseming of mummificatie. Deze praktijk had als doel om het lichaam van de overledene te behouden voor het leven na de dood, dat een centrale rol speelde in de oude Egyptische religie en cultuur.

De stappen van het balsemingsproces

Het balsemingsproces bestond uit verschillende stappen die zorgvuldig werden uitgevoerd door gespecialiseerde professionals, genaamd embalmers. Hieronder volgt een beknopte beschrijving van de belangrijkste stappen:

1. Reiniging: Het lichaam werd grondig gereinigd en ontdaan van alle inwendige organen, behalve het hart. Deze organen werden apart gebalsemd en in canopenkruiken bewaard.

2. Uitdroging: Het lichaam werd behandeld met natron, een mengsel van zouten, om vocht uit het lichaam te verwijderen. Dit proces duurde ongeveer 40 dagen.

3. Inwikkelen: Na de uitdroging werd het lichaam zorgvuldig ingewikkeld in linnen bandages. Tijdens dit proces werden ook amuletten en andere beschermende voorwerpen tussen de lagen verband geplaatst.

4. Masker en sarcofaag: Het lichaam werd voorzien van een dodenmasker en vervolgens geplaatst in een houten sarcofaag, vaak versierd met afbeeldingen en inscripties.

Symboliek en geloof

De oude Egyptenaren geloofden dat het balsemingsproces essentieel was voor het voortbestaan van de ziel in het hiernamaals. Door het lichaam te conserveren, kon de ziel terugkeren naar het lichaam en zo een eeuwig leven leiden.

De oude Egyptische wijze van lijkpreparatie, met zijn complexe rituelen en technieken, getuigt van de diepgewortelde spirituele overtuigingen en het geloof in het leven na de dood in de oude Egyptische cultuur.