De opkomst van het proletariaat

De arbeidersklasse zonder bezit

Het proletariaat, ook wel bekend als de bezitloze klasse, verwijst naar de sociale groep die geen eigendom heeft van productiemiddelen. Deze klasse bestaat uit arbeiders die hun arbeid moeten verkopen om in hun levensonderhoud te voorzien. Het proletariaat vormt de tegenhanger van de bourgeoisie, de bezittende klasse.

Een marxistisch begrip

Het begrip proletariaat is nauw verbonden met het marxisme, een ideologie ontwikkeld door Karl Marx en Friedrich Engels. Volgens het marxisme is de samenleving verdeeld in klassen, waarbij het proletariaat de onderdrukte klasse is en de bourgeoisie de heersende klasse. Marx voorspelde dat het proletariaat uiteindelijk in opstand zou komen tegen de bourgeoisie en een klassenloze samenleving zou vestigen.

De stand van de bezitlozen

Het proletariaat wordt vaak gezien als de stand van de bezitlozen. In tegenstelling tot de bourgeoisie, die economische macht heeft door het bezit van productiemiddelen, heeft het proletariaat alleen hun arbeid om te verkopen. Ze zijn afhankelijk van loonarbeid om te overleven en hebben weinig controle over de productiemiddelen en de vruchten van hun arbeid.

Het proletariaat is historisch gezien ontstaan tijdens de industriële revolutie, toen arbeiders massaal in fabrieken gingen werken. Deze ontwikkeling leidde tot de opkomst van een grote arbeidersklasse die onder slechte omstandigheden leefde en werkte.

De term proletariaat wordt nog steeds gebruikt om te verwijzen naar de arbeidersklasse en de sociale ongelijkheid die ermee gepaard gaat. Het benadrukt de afhankelijkheid van de arbeiders van de bourgeoisie en de noodzaak van collectieve actie om hun belangen te verdedigen.