Scheel zien: een afwijking van de oogstand

Scheel zien, ook wel strabisme genoemd, is een afwijking van de oogstand waarbij de ogen niet op hetzelfde punt gericht zijn. Dit kan resulteren in een ongelijke oogstand, waarbij één oog naar binnen, naar buiten, omhoog of omlaag afwijkt.

Oorzaken van scheel zien

Scheel zien kan verschillende oorzaken hebben. Het kan ontstaan door een probleem in de oogspieren, waardoor de ogen niet goed kunnen samenwerken. Dit kan aangeboren zijn of later in het leven ontstaan door bijvoorbeeld een oogletsel of neurologische aandoening.

Een andere oorzaak kan een refractieafwijking zijn, zoals bijziendheid, verziendheid of astigmatisme. Wanneer iemand met een refractieafwijking zijn ogen niet corrigeert met een bril of contactlenzen, kan dit leiden tot scheelzien.

Gevolgen en behandeling

Scheel zien kan verschillende gevolgen hebben. Het kan leiden tot dubbelzien, verminderd dieptezicht en vermoeidheid van de ogen. Daarnaast kan het ook psychosociale gevolgen hebben, zoals onzekerheid en een verminderd zelfbeeld.

Gelukkig zijn er verschillende behandelingen mogelijk voor scheel zien. Dit kan variëren van het dragen van een bril of contactlenzen tot het uitvoeren van oogoefeningen. In sommige gevallen kan een operatie nodig zijn om de oogspieren te corrigeren.

Conclusie

Scheel zien is een afwijking van de oogstand waarbij de ogen niet op hetzelfde punt gericht zijn. Het kan verschillende oorzaken hebben, zoals problemen met de oogspieren of refractieafwijkingen. Scheel zien kan gevolgen hebben voor het zicht en het psychosociale welzijn. Gelukkig zijn er verschillende behandelingen mogelijk, afhankelijk van de oorzaak en ernst van het scheelzien.