Sic: Een woord dat de oorspronkelijke tekst bevestigt

Wat betekent 'sic'?

'Sic' is een Latijns woord dat wordt gebruikt om aan te geven dat een bepaald woord of zin in de oorspronkelijke tekst precies zo staat geschreven als het wordt weergegeven. Het wordt vaak gebruikt om eventuele fouten, onduidelijkheden of vreemde formuleringen in de originele tekst te markeren. 'Sic' wordt meestal geplaatst tussen vierkante haken ([sic]) en wordt vaak gevolgd door een komma.

Hoe wordt 'sic' gebruikt?

'Sic' wordt voornamelijk gebruikt in citaten, vooral wanneer de schrijver wil benadrukken dat eventuele fouten of ongebruikelijke formuleringen niet door hem of haar zijn gemaakt, maar al aanwezig waren in de bron. Het kan ook worden gebruikt om de authenticiteit van een citaat te bevestigen, vooral als de bron controversieel of onbetrouwbaar is.

Het gebruik van 'sic' kan verschillende redenen hebben, zoals het aangeven van een spelfout, grammaticale fout, archaïsch taalgebruik, dialect, vreemde interpunctie of een ongebruikelijke zinsconstructie. Het dient als een waarschuwing aan de lezer dat de afwijkingen in de oorspronkelijke tekst opzettelijk zijn behouden.

Waarom wordt 'sic' gebruikt?

Het gebruik van 'sic' heeft verschillende functies. Ten eerste helpt het de lezer om te begrijpen dat eventuele fouten in de geciteerde tekst niet het gevolg zijn van slordigheid of onzorgvuldigheid van de huidige schrijver. Ten tweede kan het de lezer eraan herinneren dat de bron van het citaat mogelijk niet betrouwbaar is of dat de tekst opzettelijk is aangepast.

Door 'sic' te gebruiken, kunnen schrijvers hun verantwoordelijkheid nemen voor de nauwkeurigheid van de informatie die ze presenteren, terwijl ze tegelijkertijd de oorspronkelijke tekst respecteren en behouden.