De verschillende soorten grammofoonplaten

1. Vinylplaat

Een vinylplaat is een soort grammofoonplaat die gemaakt is van polyvinylchloride (PVC). Deze platen werden veel gebruikt tussen de jaren 1950 en 1990. Ze hebben een diameter van 30 centimeter en worden afgespeeld op een draaitafel met een naald. Vinylplaten hebben een warme en karakteristieke geluidskwaliteit.

2. Shellacplaat

Een shellacplaat is een ouder type grammofoonplaat dat gemaakt is van een mengsel van schellak en vulstoffen. Deze platen werden voornamelijk gebruikt tussen de jaren 1900 en 1950. Ze hebben een diameter van 25 centimeter en worden afgespeeld op een draaitafel met een naald. Shellacplaten hebben een unieke geluidskwaliteit, maar zijn minder duurzaam dan vinylplaten.

3. Picture disc

Een picture disc is een speciaal type grammofoonplaat waarbij de plaat zelf bedrukt is met een afbeelding. Deze platen zijn voornamelijk bedoeld als verzamelobjecten en worden vaak uitgebracht in beperkte oplages. Picture discs hebben een decoratieve uitstraling, maar de geluidskwaliteit kan iets minder zijn vanwege de bedrukking op de plaat.

4. Flexidisc

Een flexidisc is een dunne, flexibele grammofoonplaat die gemaakt is van een dunne kunststof. Deze platen werden voornamelijk gebruikt als promotiemateriaal en werden vaak bij tijdschriften gevoegd. Flexidiscs hebben een lagere geluidskwaliteit en zijn minder duurzaam dan vinylplaten, maar ze zijn wel erg buigzaam en gemakkelijk mee te nemen.

5. EP (Extended Play)

Een EP is een grammofoonplaat met een speelduur die langer is dan een single, maar korter dan een volledig album. EP's werden vaak uitgebracht met vier tot zes nummers en waren populair in de jaren 1950 en 1960. Ze hebben dezelfde afmetingen als een single en worden afgespeeld op een draaitafel met een naald.