Wipgalg: Een historisch werktuig voor publieke terechtstelling

Wat is een wipgalg?

Een wipgalg is een historisch werktuig dat werd gebruikt voor publieke terechtstellingen. Het bestaat uit een houten constructie met een horizontale balk die aan één zijde is bevestigd aan een verticale paal. Aan de andere zijde van de balk bevindt zich een contragewicht, waardoor de balk omhoog kan worden gebracht en vervolgens losgelaten kan worden.

Hoe werkt een wipgalg?

Wanneer een persoon ter dood veroordeeld was, werd hij of zij vastgebonden aan de horizontale balk van de wipgalg. Vervolgens werd het contragewicht losgelaten, waardoor de balk met de veroordeelde omhoog werd gebracht. Na een korte periode van spanning werd de balk losgelaten, waardoor de veroordeelde naar beneden viel en aan zijn of haar nek werd opgehangen.

De functie van de wipgalg

De wipgalg diende als een publieke executiemethode en had als doel om anderen af te schrikken en te laten zien wat er met hen zou gebeuren als ze vergelijkbare misdaden zouden plegen. Het publieke karakter van de terechtstelling had ook een vernederend effect op de veroordeelde en droeg bij aan het bestraffende aspect van de straf.

Historische context

De wipgalg werd voornamelijk gebruikt in de middeleeuwen en de vroegmoderne tijd als een vorm van doodstraf. Het was een veelvoorkomende methode in Europa en werd toegepast voor verschillende misdaden, variërend van moord en diefstal tot hekserij en verraad.

Hoewel de wipgalg vandaag de dag niet meer wordt gebruikt, blijft het een belangrijk historisch symbool van de rechtspraak en strafrechtelijke praktijken uit het verleden.